Akdeniz genelinde, Türkiye, Fas, İsrail, Mısır, Kıbrıs, Yunanistan, İspanya ve İtalya’daki sekiz Pilot Bölge, projenin ömrü boyunca başlatılan ve izlenen büyük ölçekli arazi bozulumu restorasyon eylemlerini uygulama kapasitesi için özel olarak seçilmiştir ve projenin ömründen sonra organik destek için temel oluşturulacaktır. Restorasyon eylemleri su kaynaklı toprak erozyonu (örneğin, korumalı tarım (MO), teraslama (CY), örtü bitkileri (ES), ağaçlandırma (GR), sulama teknolojisi (IT)), toprak tuzlanması (örneğin, toprak ıslahı (TR), sulama teknolojisi (IT, TR, MO)) ve biyoçeşitlilik kaybı (IL, GR) ile mücadele edecektir.
“””Girit, 8.265 km2 toplam yüzölçümüyle Yunan adalarının en büyüğü, Akdeniz’in ise 5’inci büyük adasıdır. Girit’in son 30 yılda gösterdiği hızlı gelişme, bölgenin birçok sektörü üzerinde güçlü bir baskı oluşturmuştur. Messara ovasındaki tarım, su talebini önemli ölçüde artırarak bölgenin su kaynakları ve ekosistem hizmetleri üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Bölgenin ekonomisi, ağırlıklı olarak zeytin ağaçları, bağ, turunçgiller ve sera sebze yetiştiriciliğinin yoğun olduğu tarıma dayanmaktadır.
Vaka çalışmasının yeri 16.692 nüfusa sahip Archanon-Asterousion Belediyesi (Peza) içerisindedir.”””
“Stornara ve Tara” adlı İtalyan Pilot bölgesi, yerel bir sulama konsorsiyumu ve su yönetimi otoritesidir. Görevi, büyük ölçekli basınçlı ve yer çekimi dağıtım sistemleri aracılığıyla çiftçilere su dağıtmaktır.
Pilot bölge, Doğu İber Yarımadası’ndaki Valensiya bölgesinde yer almaktadır. Valensiya bölgesi İspanya’nın %4,6’sını kapsamaktadır ve 5 milyon nüfusa sahiptir (ülkenin %10,6’sı). Montesa belediyesi, son otuz yılda tarımda yaşanan en yoğun değişikliklerin temsilcisi olarak seçilmiştir. Montesa’da şu anda ağırlıklı olarak damla sulama ve pestisitlerle yüksek oranda mekanize edilmiş narenciye üretimi yapılmaktadır; bu da toprak sıkışmasının arttığı, toprak erozyonu ve yüzeysel akış deşarjının çıplak topraklar tarafından güçlendirildiği hızlı bir toprak bozulmasına neden olmuştur.
Trodos Dağı bölgesi 2.000 km2’nin üzerinde bir alanı kaplamaktadır ve ortalama eğim eğimi %31’dir. Bölgede toplam nüfusu yaklaşık 50.000 olan 140 küçük topluluk bulunmaktadır (soldaki Şekil 1). Kıbrıs tarımı, yaşlanan çiftlik nüfusundan (ortalama yaş 59) ve küçük çiftlik işletme büyüklüğünden (3 ha) olumsuz etkilenmektedir (Cystat, 2014). Tarımsal nüfusun yaşlanması ve tarım arazilerinin küçüklüğü nedeniyle arazi parçalanması Troodos bölgesindeki derin sorunlardır.
“Merchouch” çalışma alanı orta batı Fas’taki Bouregreg havzasında yer almaktadır (5.4-6.8B ve 32.8-34K). Rabat-Sale-Kenitra ve Beni Mellal-Khenifra illerine aittir. Üç alt havza içerir ve hidrografik ağı oluşturan üç ana nehirden oluşur: Bouregreg, Grou ve Korifla.
Gediz Nehri Havzası Türkiye’nin batısındaki en önemli havzalardan biridir. Nehrin uzunluğu 401 km olup, yıllık ortalama 60,48 m3 s-1 akış hızına sahiptir. Nehir havzasının ucunda yer alan Menemen Ovası, ortalama 10 m yükseklikte düz bir yapıya sahip olup, Aşağı Gediz alüvyon tabanının yanı sıra bitişikteki yan dere alüvyon ve kolüvyal eteklerini de içermektedir. Gediz Vadisi, havza ve taban genişliği bakımından Batı Anadolu’daki dört büyük ova arasında ikinci sırada yer almaktadır.
Fayoum valiliği, Mısır’ın Kahire kentinin yaklaşık 90 km güneybatısında bulunan büyük bir çöküntüdür; Batı çölünün kuzey kesimindeki Eosen kireçtaşı platosunun bir kısmını kaplar. Fayoum vilayetindeki tarım arazileri çevresel ve ekonomik düzeyde büyük önem kazanıyor. Nil Nehri’nin sularının yanı sıra toprak oluşumunun doğası açısından Nil Nehri’nin fiziksel ortamının bir uzantısını temsil etmenin yanı sıra, çöl ekosistemi tarafından kontrol edilen sistemlerin karmaşıklığıyla karakterize edilen çevresel bir sistemdir. özellikleri. Genel olarak, El-Fayoum çöküntüsünde alüvyonlu akifer, tarımsal faaliyetler ve tarımsal kimyasal gübrelerin ve pestisitlerin yaygın kullanımının yanı sıra atık su bertarafı nedeniyle şu anda kirlenme stresi altındadır. Ayrıca alüvyonlu topraklar esas olarak su birikintisi ve tuz birikmesi nedeniyle bozulmaktadır. Tarımsal gübre ve pestisitlerin yanlış yönetimi, drenaj suyunun sulama için yeniden kullanılması, atık su bertarafı ve yetersiz arazi kullanım planlaması, çalışma alanındaki yeraltı suyu ve toprak kalitesinin bozulmasında büyük etkiye sahiptir.
